82 lata już minęło od 1 września 1939 r., kiedy to rozpoczęła się najkrwawsza z wojen - II wojna światowa. Z tej okazji w trakcie pierwszego spotkania organizacyjno- informacyjnego w szkole odbyła się krótka pogadanka. Wychowawca Hufca Pracy – p. August Mrozowicz w ustaleniu z wychowawcą klasy I Branżowej Szkoły I Stopnia w Jedwabnem p. Anną Kuklińską złożył propozycję postawienia znicza przed pomnikiem Sybiraków.
Pomnik upamiętnia wszystkich Polaków, którzy od 17 września 1939 r. byli wywożeni przez agresora bolszewickiego na Sybir w Rosji do łagrów – ciężkich obozów pracy. Bolszewicy dokonywali ludobójstwa w Katyniu, Smoleńsku i innych regionach Rosji. Jak informują historycy, ludzie wywożeni z całymi rodzinami umierali w drodze, a ci, którzy dotarli do obozów, przeżyli niewyobrażalną katorgę. Wypowiedź jednego spośród wielu wywiezionych oddaje tylko namiastkę tego, co przeżyli w dalekiej Rosji. Oto fragment wspomnień sybiraka Edwarda Drozda spisanych przez p. Irenę Karczewską:
„… Sześć lat pobytu na tej nieludzkiej ziemi to prawdziwa golgota, to czas trudnego do wypowiedzenia cierpienia, naznaczonego potwornym głodem, chorobami i utratą wielu naszych najbliższych, którzy pozostali tam na zawsze. W chwilach największej rozpaczy, gdy zdawało się, że piekło zwycięża, na usta cisnęło się pytanie: Dlaczego? Dlaczego nas spotkał taki los?...”
Delegacja złożona z uczestników klasy I Branżowej Szkoły I Stopnia w Jedwabnem
i wychowawcy Hufca Pracy w Łomży postawiła znicz przed pomnikiem w Jedwabnem. W ten sposób zamanifestowaliśmy nasz szacunek i pamięć dla tych, którzy oddali swoje życie za wiarę i mimo represji nie wyparli się tego, że byli Polakami. Ze względu na ich postawę pełną wiary, patriotyzmu i oddania mamy obowiązek pamiętać o tym, prowadzić lekcje historii, składać kwiaty i znicze we właściwym czasie określonym w kartkach kalendarza.